نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «جنگل پرتقال» با حضور تهیه کننده و کارگردان آن عصر امروز(پنجشنبه 13 بهمن) در سالن پردیس سینمایی ملت(خانه رسانه) چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برگزار شد.
به گزارش جهان سینما به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، رسول صدرعاملی تهیه کننده «جنگل پرتقال» از تولیدات باشگاه فیلم‌اولی‌های بنیاد سینمایی فارابی در ابتدای نشست رسانه ای این اثر گفت: با اینکه حال خوشی ندارم اما در جشنواره حضور پیدا کردم. سازمان سینمایی تلاش می‌کند که سینماگران کار اولی در سینما حضور داشته باشند که باید آن‌ها را درک کنیم.
وی درباره علت حضور نداشتن بازیگران در نشست خبری این اثر عنوان کرد: دو بازیگر داشتیم که الان در تهران نیستند و به همین دلیل نتوانستند در این نشست حاضر شوند.
صدرعاملی درباره ایده شکل گیری این فیلم سینمایی نیز عنوان کرد: قرار بود در بنیاد سینمایی فارابی استعدادها را بررسی کنیم و با توجه به سوابق و تحصیلات آنان بهترین‌ها انتخاب شوند. پارسال در همین زمان‌ها بود که فیلمنامه «جنگل پرتقال» به دستم رسید و فکر کردم این فیلم باید ساخته شود؛ حرف گفته نشده‌ای نبود اما جای آن در سینمای ایران خالی به نظر می‌رسید..
تهیه کننده این فیلم سینمایی درباره جزییات ساخت آن عنوان کرد: مدت زمان چهار ماه پیش تولید این فیلم سینمایی به طول انجامید و قبل از ماجراهای ماه‌های اخیر، فیلم را در تنکابن ساختیم و دلیل انتخاب تنکابن و شهسوار به عقبه تحصیلی نویسنده و کارگردان فیلم برمی گردد که خودش در این شهر تحصیل کرده است.
صدرعاملی در پاسخ به این سوال که پرداختن به مسائل مربوط به زنان تا چه میزان دغدغه‌اش در حوزه فیلمسازی و تهیه است؟ گفت: این موضوع بخش مهم فیلم بود و نگاهی که یک مرد به یک زن دارد؛ این به ما یاد می دهد که خودمان را زود قضاوت نکنیم و اسیر جو و شرایط نشویم و ذهن خودمان را محترم تر بشماریم.
این تهیه کننده سینما درباره همکاری با نسل جدید فیلمسازان تاره نفس گفت: کار با نسل جدید فیلمساز بسیار جذاب و خوب است البته خیلی هم اذیت می‌شوم، نزدیک شدن به آنان، درک کردنشان و تلاش برای رسیدن به نگاه متقابل، زمان می برد و تردید نکنید سینمای آینده ایران بسیار بسیار درخشان خواهد بود.
وی همچنین درباره مساله تغییر نسل و گفت و گو با فیلمسازان جوان توضیح داد: واقعیت این است شخصا از زمانی که خودم را شناختم آنقدر در کارگردانی و جریان تلاش‌های خود تنها بودم که امروز این کارگردانان را درک می کنم. بعضی اتفاقات در رنج سنی خاصی رخ می‌دهد که خانواده ها کمتر به آنان توجه می کنند، بخشی از موفقیت جامعه این است که نسل جدید را دریابیم. من ۲۶ سال پیش با فیلم «دختری با کفش های کتانی» هشدار خودم را در این باره دادم و باید این روند را در سینما ادامه داد.
این تهیه کننده سینما در پاسخ به این سوال که آیا فیلم ژست روشنفکرانه دارد، گفت: این ژست روشنفکرانه نیست؛ بلکه شرح یک دوران است و کسی که دوره های ادبی و هنر را گذرانده است متوجه می‌شود این روشنفکری نیست. ریاکارانه هم نیست بلکه فیلم تلاش می کند تا این گذر را به نمایش بگذارد و فکر می کنم تا اینجا هم موفق بوده است.
صدرعاملی درباره پیش بینی خود از استقبال مخاطبان نیز گفت: به نظرم این فیلم مخاطبان خود را خواهد داشت.
وی همچنین در ادامه درباره اهمیت توجه به جوانان سینما عنوان کرد: فقط من نیستم که به جوانان اهمیت می‌دهم و بسیاری از اهالی سینما این کار را کرده‌اند. به هر حال باید به جوانان بها داد.
تهیه کننده فیلم «جنگل پرتقال» درباره ساخت فیلم در لوکیشن شمال نیز بیان کرد: همه کسانی که در خطه تنکابن زندگی می کنند با دیدن این فیلم حالشان خوب می شود و همه کسانی که از این سرزمین هم دور هستند باز خوشحال می شوند و وظیفه سینماست که به این امر بپردازد. اصلی ترین وظیفه پرداختن در ادبیات، شعر و سینما، پرداختن به ایران است.
وی با اشاره به اینکه این فیلم نسخه نهایی نیست، بیان کرد: نسخه نهایی هنوز آماده نشده چون موسیقی آن هنوز نهایی نشده است و قرار است به زودی آماده شود. موسیقی فیلم بهتر از آن چیزی است که در نسخه نمایش شده در جشنواره دیدید.
آرمان خوانساریان کارگردان فیلم «جنگل پرتقال» که از میانه نشست به جمع اهالی رسانه پیوست از کسالتی که داشت خبر داد و دلیل دیر رسیدن به نشست را این موضوع اعلام کرد.
این کارگردان جوان با بیان اینکه از بیمارستان و به احترام عزیزانی که تشریف آوردند، خودش را به نشست رسانده درباره جزییات فیلمش توضیح داد: به نظرم بخش زیادی از هر فیلمی از تجربه های شخصی خود کارگردان می آید. تمام لحظه های فیلم خاطرات مختلف شخصی خودم بود که همه آن‌ها را در فیلم جمع کردم.
وی در پاسخ به این سوال که به چه دلیل به عنوان فیلم اول به سراغ داستانی رفته که به دنبال دگردیسی و تحول است؟ عنوان کرد: این فیلم در ادامه فیلم های کوتاهم بود و به دنبال این بودم که قصه، متفاوت تر و در شهر جدید تری باشد و دوست داشتم در فیلم زیاد داد و فریاد نکنیم.
او درباره پرداختن به خرده روشنفکری در فیلم بیان کرد: من آدم‌ها را کلاسه بندی نمی کنم، شخصیت فیلم هم به واسطه رشته تحصیلی خود این طور فکر می کند و قصدم نبود که در نهایت، این شخصیت به روشنفکری ختم شود.
درباره ساختار فیلمنامه و شباهت آن به فیلم «سعادت آباد» توضیح داد: من به عنوان فیلمساز از فیلم های دیگر تاثیر گرفتم اما فیلم من مشابه این فیلم نبود. این کارگردان در انتها از همه عوامل فیلم قدردانی کرد که پشت فیلم ایستادند تا ساخته شود