نشست پرسش و پاسخ فیلم «سیارک» به‌کارگردانی مهدی حسینی‌وند عصر روز نخست جشنواره سی و پنجم فیلم کودک برگزار شد.
به گزارش جهان سینما به نقل از ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، نشست پرسش و پاسخ فیلم «سیارک» با حضور مهدی حسینی‌وند کارگردان، سحر قناعتی مجری و تعدادی از خبرنگاران کودک و نوجوان در سالن حافظ پردیس سینمایی ساحل اصفهان برگزار شد.
در ابتدای این نشست، قناعتی پرسشی در رابطه با چگونگی شکل‌گیری ایده فیلم «سیارک» مطرح کرد و حسینی‌وند در پاسخ گفت: در سفری به همراه یک گروه مستند ساز به کرمان رفتم و در آنجا با کودکی به نام ابراهیم آشنا شدم که در یک اقامتگاه بوم‌گردی کار می‌کرد. شخصیت او آنقدر برایم جالب بود که در بازگشت به تهران، بر مبنای کاراکتر او داستانی را نوشتم. البته بخش‌هایی از قصه برآمده از تخیل بوده اما بخش اصلی داستان برمبنای حقیقت است.
حسینی‌وند در خصوص انتخاب بازیگران این فیلم نیز گفت: به غیر از غزل شاکری و هادی کاظمی، باقی بازیگران فیلم از اهالی روستایی در شهر کرمان هستند و همین موضوع تجربه جذاب و در عین حال سختی برای من بود. در تمام مدت فیلمبرداری در اقامتگاه بوم گردی بم ساکن بودیم و با بچه‌های بازیگر زندگی کردیم و همین باعث شد تا در مقابل دوربین تا حد زیادی راحت باشند. ابراهیم حدود یک ماه ورزش رزمی انجام داد تا بدن او به وضعیت مناسبی برای ایفای نقش برسد.
در ادامه نشست سحر قناعتی گفت که با دیدن این فیلم به یاد کتاب «شازده کوچولو» نوشته اگزوپری افتاده است و از حسینی‌وند خواست درباره شباهت‌های این قصه با فیلم توضیح دهند.
حسینی‌وند پاسخ داد: زمانی که آن منطقه را دیدم و با داستان مواجه شدم، ناخودآگاه به یاد «شازده کوچولو» افتادم. در آن رمان، نویسنده وارد دنیای شازده کوچولو می‌شود اما در فیلم این شخصیت است که وارد جهان فکری من شد.
این تدوینگر با سابقه سینمای ایران درباره سوال یکی از خبرنگاران کودک درباره دلیل انتخاب نام «سیارک» برای این فیلم گفت نیز گفت: زمانی که قصه را نوشتم و در آن ارجاع به شازده کوچولو وجود داشت، احساس کردم این نام برای فیلم مناسب است. حتی به دنبال کدگذاری هم بودم که به نام اثر عدد ۰۳۴ را که پیش شماره آن منطقه است، اضافه کنم اما در نهایت از این تصمیم منصرف شدم.
در ادامه یکی از خبرنگاران نوجوان سوالی را درباره چالش‌های پیش روی فیلمساز در سینمای کودک مطرح کرد و حسینی وند پاسخ داد: در این جنس از سینما چالش‌های زیادی وجود دارد. مثلا بچه‌ها پس از چند برداشت خسته می‌شوند. من اصرار دارم در میزانسن کار کنم. همین امر تعداد برداشت‌ها را بالا می‌برد و کار پیچیده می‌شود.
حسینی‌وند در پاسخ به پرسشی درباره حال و هوای کار با بچه‌های روستایی نیز گفت: در شهر بچه‌ها از بسیاری کارها پرهیز داده می‌شوند اما در مناطق روستایی اینگونه نیست و کودکان بسیار راحت با هر کسی ارتباط برقرار می‌کنند. این نکته‌ای است که بسیار ذهن من را به خود مشغول کرد
حسینی‌وند در خصوص هدف خود از ساخت این فیلم نیز گفت: در سفر قبل از فیلمبرداری، نکته‌ای که بیش از هر چیز به چشم می‌آمد، فقر حاکم بر زندگی خانواده‌های آن خطه بود. اما با این وجود بچه‌ها بسیار شاد زندگی می‌کردند. از ابتدا قصد داشتم درباره چنین مسائلی قضاوت نکنم و هدفم نشان دادن لذتی بود که این افراد از زندگی خود می‌بردند. می‌خواستم به لحاظ بصری با فیلمی زیبا رو به رو باشیم. به همین دلیل روی رنگ‌ها و چیدمان صحنه بسیار وقت گذاشتیم و کار کردیم.
در ادامه یکی از خبرنگاران کودک گفت با وجودی که بچه‌های روستایی با وجود زندگی فقیرانه شاد هستند اما در شهرهای بزرگ توقعات زیادی وجود دارد. فیلم «سبارک» چقدر می‌تواند روی کودکان شهری تاثر گذاشته و آیا اصلا قصد انتقال چنین مفهومی را داشتید؟
حسینی‌وند در پاسخ گفت: شیوه من در ساخت فیلم اینگونه است که زمانی ایده‌ای من را به خود جذب می‌کند، به سمت ساخت آن پیش می‌روم و می‌خواهم مخاطب نیز چنین احساسی را تجربه کند. ایرج شهزادی صدابردار این فیلم بعد از تماشای «سیارک» به من گفت که تا به حال به این منطقه نرفته‌ام اما با این فیلم شیوه زیست آن‌ها را تجربه کردم.
سحر قناعتی مجری این نشست نیز گفت: چند اتفاق خوب در این فیلم وجود دارد، مانند به تصویر کشیدن روستایی که چندان شناخته شده نیست و همچنین بازنمایی فرهنگ، گویش و آداب و رسوم و صمیمیت میان افراد آن منطقه و نیز گریز از مرکز و ساخته شدن فیلمی در خارج تهران.
حسینی‌وند در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: زمانی که با هادی کاظمی تماس گرفتم او گفت بسیار پرمشغله است اما آمد و زمانی که کار را دید، از نتیجه کار و خاطرات آن خوشحال بود. آریا عظیمی‌نژاد نیز فرزند خود را در یکی از اکران‌ها با خود آورد تا او گونه دیگری از زیست را بتواند تجربه کند.
حسینی‌وند ادامه داد: من سال‌ها به عنوان تدوینگر در حوزه سینمای کودک و نوجوان حاضر بودم و تجربه زیادی دارم و با محیط این آثار کاملا آشنا هستم. اگر شخصیت ابراهیم وجود نداشت، قصه شکل نمی‌گرفت. علاقه دارم باز هم در سینمای کودک و نوجوان به فعالیت خود ادامه دهم. امیدوارم فیلم «سیارک» تلنگری باشد که برای همه کودکان ایران شرایط یکسانی برای زندگی ایجاد شود.