انجمن منتقدان سینما ضمن بازخوانی اتفاقات چند هفته اخیر سینما و جشنواره فیلم فجر در بیانیهای تاکید کرد «جشنواره و سینمای ایران را وارد داستانها و کشمکشهای سیاسی، باندی و گروهی خود نکنید».
به گزارش جهان سینما به نقل از روابط عمومی انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران، با پایان چهلمین جشنواره فیلم فجر و حواشی مختلفی که به دنبال داشت؛ از برخوردها با بانوان در برج میلاد به عنوان خانه جشنواره، حذف سیمرغ مردمی، برخی نقدها و برخوردهای فراسینمایی، لو رفتن آرای جشنواره، نقدهای غیرتخصصی و غیرمنصفانه درباره آثار سینمایی در برخی از برنامههای تلویزیونی به نام «نقد و منتقد» و …انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران در بیانیهای به بررسی این اتفاقات و راههای برونرفت از شرایط موجود پرداخت.
متن بیانیه بدین شرح است:
مطالب نادرست این روزها….
چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر در حالی برگزار شد که مسئولان کوشیده بودند تا حد ممکن از پیش آمدن هر مسالهای پیشگیری شود. این، جشنواره ملی و مهم و ارزشمند کشور ما در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی است که هر ساله در فضایی سرشار از شور، طراوت و سازندگی و نقشدهندگی به آینده نسلهای جدید برگزار میشود و تمامی طیفهای فرهنگی و هنری این سرزمین بیش و کم در آن نقش دارند و این فضا را بیهمتا میکنند.
هر ساله در پایان جشنواره، منتقدان جدی، ارزیابیها و نقدهای خود را پس از پایان آن ارائه میدهند و محصولات سینمای کشور را در سنجه خود میبرند و روند رو به رشد این سینما نشان میدهد که هم سینما از این آرا و نظرات درست و منطقی استقبال میکند، هم جامعه هدف، پیگیر ارزیابیهای حقیقی کارشناسان شناخته شده خود است.
امسال اما با دخالت افراد ناشناس، و ناآشنا به آداب، ادب و حرمت نقد، و طرح مسائل کماهمیت و فرعی، سینمای ارزشمند کشور و خالقان و پدیدآورندگان آن مورد هجمهای عجیب قرار گرفتند و راه و روش نقد علمی و درست و جامع بر سینمای کشور ناهموار و چرکین شد.
بر همگان واضح و مبرهن است که درجه تکریم و اهمیت دادن به شئونات اخلاقی نزد جامعه و صنف سینمایی کشور در همه موارد و زمینهها بالاست، و سینماگران و هنرمندان سرافراز کشور، خاستگاه اجتماعی ویژهای نزد آحاد مردم عزتمند ایران دارند و در حداقلترین شکل، به همان حد متعین و جاری جامعه پایبندند. بنابراین میتوان درک کرد که دخالتها و حرفهای نادرست افراد ناشناس که حضور تعدادی از سینماگران را در جشنواره فجر مورد اشاره قرار داده و کلیت این سینما را هدف قرار میدهند، مانند همیشه خاستگاهی جز کسب قدرت ندارند و شوربختانه اینکه هر بار با پنهان شدن پشت مسائل ارزشی و سوءاستفاده از حساسیتهای جامعه، مقاصد نامیمون خود را پیش میبرند.
مهمانان ناخوانده ناشناس!
مستدعیاست جشنواره و سینمای ایران را وارد داستانها و کشمکشهای سیاسی، باندی و گروهی خود نکنید، زیرا بهرهای نمیبرید. این عرصه را به اهلش و به متخصصانش واگذارید. زیرا اگر سینمای ایران را میشناختید که میباید از بانوان و مردان ارزشمند این سینما که هنوز با همه مشکلات (در همه ادوار این تاریخ چند دههای و در دو سال گذشته پاندمی کرونا) جانشان را در طبق اخلاص گذاشتهاند و برای اعتلای هنر سینما در این مملکت بیدار و کوشا هستند و جانفشانی میکنند، تقدیر و تشکر میکردید نه اینکه با اینهمه گرفت و گیر اقتصادی و معیشتی و غیره، با ناآگاهی و الفاظ ناشایست، و یا با بیان سلیقههای فرتوت و غیرمردمیتان، هنرمندان این سرزمین را از کار خود دلسرد کنید.
هشدار! که ما کپی نیستیم و همه نمی توانیم شبیه هم و در اندازه و قوارهای که شما میخواهید باشیم! ما با هم و اما متفاوتیم و همه، اهالی اینجا.
بدانید که تصرف در سینما کار هر کسی نیست و سینمای پرافتخار ایران هم فراتر از آن چیزی است که تصورش را کردهاید.
انجمن منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران
«جهان سینما »که خود در تدارک مجموعه مطالبی در باره حواشی و مشکلات جشنواره چهلم و بررسی آثار به نمایش در آمده در آن است ، ضمن استقبال از انتشار بیانیه جامع و دلسوزانه انجمن و تایید موارد طرح شده در آن، امیدوار است جامعه هنری کشور و به ویژه سینما که دست اندر کاران فهیم و مردم دوست آن همواره در سخت ترین شرایط به فعالیت در این عرصه ادامه داده و مانع خاموشی چراغ سینمای ایران شده اند ، همچنان با درک شرایط حساس کنونی و با عنایت به نقد های کارشناسانه موجود و نه آنهایی که از سر نابلدی و فقط برای خالی نبودن عریضه در اینجا و آنجا بیان می شوند، به حیات هنری خود ادامه دهند. و امید که انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان سینمایی هم از این پس و همانند بیانیه اخیر خود در همه مقاطع مهم و سرنوشت ساز سینمای ایران در عرصه حاضر بوده و با اعلام نظر جدی و صریح ، به رسالتی که در قبال اعضای صنف و جامعه سینمای ایران دارد عمل کند.
به امید رشد و اعتلای هر چه بیشتر سینمای ایران و ارتقای جایگاه نقد و نقادی در آن.