فیلم نوجوانانه «بلیط» ساخته مرتضی رحیمی چراغ اول فیلم های مهم و قابل تامل جشنواره سی و چهارم را روشن کرد.
موج موفق تولید آثار نوجوانانه روستایی و ایلیاتی که سال گذشته جایزه ویژه هیات داوران جشنواره را برای فیلم «بچه گرگ های دره سیب » ساخته فریدون نجفی به ارمغان آورد گویا اگر در دو روز باقی مانده از جشنواره اتفاق خاصی رخ ندهد – که البته فیلم خبرنگار ساخته ابراهیم فروزش را نباید نادیده گرفت – باز هم جوایز مهم جشنواره را نصیب فیلمی در همان حال و هوای جغرافیایی خواهد کرد.
بلیت اگر چه به لحاظ منطق روایی به ویژه در نحوه نشان دادن تلاش «بلیطی» برای یافتن نشانی خانه مادر و سال های دوری از او ضعف هایی دارد ولی در روایت ساده و شریف قصه اش که در تلفیقی از محیط بکر روستا و شهر می گذرد موفق است و با انتخاب پایانی منطقی و هوشمندانه شخصیت اصلی اش را به چنان بلوغی در عرصه مهم ترین تصمیم گیری زندگی اش می رساند که مخاطبش را در هر رده سنی و با هر میزان از دانش هنری و سینمایی دچار موقعیت احساسی غریبی می کند .
فیلمساز البته در نشان دادن سادگی و خلوص آدم ها و محیط پیرامونشان اغراق نمی کند و به همین دلیل شخصیتی خاکستری از مکانیک ارائه می کند و در جایی هم به بهانه کمک بلیتی به پیرزنی که می خواهد سیلندر گازش را به درب خانه اش برساند اشاره ای به تلف شدن گاز چاه های مسجد سلیمان از زبان او دارد.
در زمان اکران عمومی این فیلم بیشتر به آن خواهیم پرداخت و فعلا همین قدر بدانید که سینمای کودک و نوجوان شهری در سال های اخیر به نسبت فیلم های نوجوانانه روستایی توفیق چندانی نداشته که نیازمند آسیب شناسی است که البته جایش هم در همین جشنواره کودک و نوجوان است.
سید محمد سلیمانی